گروه صنعتی ملی که شرکت کفش ملی و سه شرکت دیگر با وظیفه­‌ی پشتیبانی از کفش ملی زیرمجموعه­‌ی آن محسوب می­‌شوند روزهای پرفراز و نشیبی را از سرگذرانده است. به گفته­‌ی علی­‌اصغر محمدپور مدیرعامل این گروه صنعتی دو شرکت از چهار شرکت گروه پیش از ورود او به مجموعه در آستانه­‌ی انحلال بوده‌­اند و سودرسانی گروه با میزان دارایی­‌های آن تناسب چندانی نداشته است. با این وجود، این گروه صنعتی در طول نه ماه مدیریت محمدپور روزهای پرتکاپویی را پشت سر گذاشته و در آستانه­‌ی آماده شدن برای یک جهش است. با مهندس علی‌­اصغر محمدپور درباره­‌ی برنامه­‌ها و استراتژی‌­اش برای احیای گروه صنعتی ملی گفت‌­وگو کرده‌­ایم که در ادامه می‌خوانید.

در آغاز راه بازگرداندن کفش ملی به ریل تولید هستیم

مجموعه­­‌ی گروه صنعتی ملی و زیرمجموعه‌­ی اصلی آن در حال حاضر در 280 نقطه­‌ی کشور به توزیع کفش مشغول است. سال­‌ها بود که روند تولید در کفش ملی متوقف شده بود اما با روی کار آمدن دولت جدید و با نگاهی که مسئولین در وزارت رفاه و صندوق بازنشستگی کشوری به عنوان نهادهای بالادستی گروه صنعتی ملی دارند، ما در حال حاضر در آغاز راه بازگرداندن گروه صنعتی ملی به ریل تولید هستیم. در حال حاضر در شرکت کفش ملی خطوط تولید کارتن کفش، جوراب و لباس زیر مردانه و کفش ایمنی به راه افتاده است و نیز بخشی از محصولات کفش ملی به صورت برون­‌سپاری توسط دیگر شرکت­‌های تولیدی داخلی تأمین می‌­شود. ما در گروه صنعتی ملی برای حصول اطمینان از استاندارد کیفی محصولات برون­‌سپاری شده در دوره­ی جدید مدیریتی به تجهیز و نوسازی آزمایشگاه کنترل کیفیت پرداخته­‌ایم تا محصولاتی که با برند کفش ملی توزیع می­‌شود همه از کیفیتی مورد تأیید برخوردار باشند.

به دنبال احیای کارخانه­‌ی کفش ملی در رودبار هستیم

تولید کفش در کارخانه­‌ی کفش ملی از سال 1382 متوقف شد. در آن دوران دستگاه­‌های تولید کفش با فرسودگی مواجه شده بودند و رویکرد مدیریتی مدیران در آن زمان به این صورت بود که به جای نوسازی خط تولید، عملاً به برون­‌سپاری تولید و تلاش برای حضور در بخش توزیع رو بیاورند. در حال حاضر بیش از پنجاه تولیدکننده به سفارش گروه صنعتی ملی به تولید کفش و دیگر اقلامی از این دست مشغول هستند که در این میان ده تولیدکننده حجم عمده‌­ی تولید ما را برعهده دارند. با این وجود گستردگی بازار مصرف کفش در کشور و کشورهای همسایه این فرصت را فراهم می‌آورد که برندی نظیر کفش ملی به شکل جدی­‌تری در بخش تولید نیز دوباره فعال شود و من در طول نه ماهی که افتخار مدیریت در گروه صنعتی ملی را دارم تلاشم را برای فراهم آوردن مقدمات این امر انجام داده‌­ام. از جمله ما در پی احیای یکی از کارخانه­‌های کفش ملی در رودبار هستیم و امیدواریم در آینده بتوانیم در این امر توفیق مناسبی داشته باشیم. برای احیای کارخانه نیازمند اخذ مجوزهایی هستیم که پس از اخذ آن‌ها می­توانیم برای صد و پنج نفر در کارخانه‌­ی رودبار اشتغال­‌زایی کنیم.

محصولات کفش ملی را به روسیه صادر خواهیم کرد

رویکرد مدیریتی ما بر این پایه استوار است که بتوانیم اطمینانی که مردم در گذشته به کیفیت و قیمت محصولات برند کفش ملی داشتند را به جامعه بازگردانیم و در اولین گام برای کسب چنین اطمینانی محصولاتمان را از نظر کیفی به حد مطلوب ارتقا داده‌­ایم. ما علاوه بر فروش محصولاتمان در 280 نقطه­‌ی کشور، در زمینه­‌ی فروش سازمانی به نهادهای مختلف نیز فعال هستیم و مقدمات صادرات محصولاتمان به چند کشور از جمله عمان، عراق و روسیه را هم فراهم کرده‌­ایم. مجموعه­‌ی گروه صنعتی ملی بیش از بیست سال بود که صادراتی صورت نگرفته بود و اکنون مقدمات صادرات به طور کامل فراهم است.

ممکن است در حوزه‌­هایی غیر از تولید کفش هم سرمایه­‌گذاری کنیم

این­که گروه صنعتی ملی را با کفش ملی یکی بگیریم درست نیست. ما در گروه صنعتی ملی پنجاه هزار سهام­دار داریم و یک شرکت سرمایه‌گذاری هستیم. الزام ما صرفاً سرمایه­‌گذاری در حوزه­‌ی کفش نیست و می­‌توانیم در حوزه­‌های پراهمیتی نظیر پتروشیمی، خدمات هوایی، داروسازی، فولاد و… نیز فعال شویم. این رویکردی است که احتمال دارد پس از تصویب در مجمع عمومی شرکت و نیز تصویب در مجموعه­‌ی هلدینگ آتیه­‌ی صبا که نهاد بالادستی ما محسوب می­‌شود مورد توجه ما قرار بگیرد و در این میان قطعاً یکی از حوزه‌­های فعالیت گروه صنعتی ملی می­تواند حوزه­‌ی کفش باشد.

ارزش دارایی ما از چیزی که اکنون ثبت شده بسیار بیشتر است

ما در پی مولدسازی دارایی‌­های سال­ها راکد مانده­‌ی گروه صنعتی ملی و تبدیل آن­ها به فرصتی برای اشتغال­زایی و کمک به تولید است. این امر فرآیندی را می­‌طلبد که در پی انجام آن هستیم. ارزش دارایی ما بسیار بیشتر از آن چیزی است که اکنون در پرتفوی «وملی» در بورس ثبت شده است. در حال حاضر در این پرتفو ارزش دارایی ما پنج هزار میلیارد تومان است.

در پی فعال کردن شرکت­‌های غیرفعال گروه هستیم

در حال حاضر گروه صنعتی ملی چهار شرکت زیرمجموعه دارد که دو شرکت آن فعال است و دو شرکت در حال تسویه بوده است که فرآیند تسویه را متوقف کرده­‌ایم تا به امید خدا بتوانیم این شرکت­‌ها را هم مجدداً راه‌­اندازی کنیم. این چهار شرکت عبارتند از کفش ملی، شرکت مدیریت و توسعه­‌ی ملی که بیشتر در حوزه­‌ی املاک و پشتیبانی از کفش ملی فعال است این دو شرکت در حال حاضر فعال هستند. دو شرکت پوشاک عمده و شرکت صادراتی و وارداتی ملی در فرآیند تسویه بوده‌­اند و در پی احیای آن­ها هستیم.

دو برابر و نیم سوددهی بیشتر

گروه صنعتی ملی در سال گذشته حدود 68 میلیارد تومان سوددهی داشته است و برآورد ما این است که سود گروه تا پایان سال به بیش از 180 میلیارد برسد. این سودآوری از محل بازرگانی، خرید، فروش و تولید به دست آمده و مقوله‌­ی مولدسازی در آن نقشی نداشته است. ورود به رویکرد مولدسازی سود گروه را به شکل جدی افزایش خواهد داد. یکی از اقدامات ما برای افزایش سود شرکت ایجاد انگیزه برای همکاران شرکت به­‌ویژه در بخش فروش از مسیر تعیین پورسانت فروش بود. این رویکرد نتایج خوبی هم داشت و در ماه­‌هایی حقوق برخی همکارانی که در بخش فروش فعال هستند از حقوق مدیرعامل شرکت هم بیشتر شد. ما همچنین رویکرد فروش اینترنتی را هم مورد توجه قرار دادیم. در حال حاضر این نوع از فروش تنها پنج درصد از میزان فروش گروه صنعتی ملی را شکل می­‌دهد ولی رشد بیش از چهارهزار درصدی آن در مدتی کوتاه نوید روزهای خوبی برای این نوع فروش را به ما می­‌دهد.

سهم‌­مان در بازار کفش را افزایش می‌­دهیم

در حال حاضر ما حدود سه درصد از بازار کفش داخل را در اختیار داریم ولی در نه ماهی که از حضور من در شرکت گذشته است، هر ماه چیزی بین بیست تا چهل درصد رشد فروش را تجربه کرده‌­ایم. پیش‌­بینی ما این است که ظرف دو سال تا ده درصد سهم بازار داخل و تا بیست درصد سهم بازار صادرات کفش از ایران را در اختیار بگیریم. برای رسیدن به این سهم ما واحد طراحی و واحد تحقیق و توسعه را در شرکت فعال کرده‌­ایم و به دنبال افزایش هر چه بیشتر بهره‌­وری فروش از مسیر ارائه‌­ی پاداش‌های انگیزشی هستیم.

عمر کوتاه مدیریتی نباید مانع توسعه شود

یکی از مسائل گریبان­‌گیر شرکت‌­هایی نظیر گروه صنعتی ملی کوتاهی عمر مدیریتی است. این شرکت در طول شش سال گذشته پنج مدیر داشته است و به عبارتی عمر مدیریتی در آن در حدود یک سال است. اما این امر نباید باعث شود که مدیر فعالیت خود را متوقف کند. من به عنوان مدیر مجموعه هم این فرض را در ذهنم دارم که تا ده سال دیگر مدیر این­جا خواهم بود و هم این فرض را که احتمال دارد فردا دیگر مدیر این گروه نباشم. بر این مبنا من شرعاً مسئول هستم سازمانم را به­‌گونه­‌ای اداره کنم که دچار خلل نشود. ما هم‌­اکنون با حضور تمام مدیران شرکت­‌های زیرمجموعه­‌ی گروه و هیئت­‌های مدیره­‌ی این شرکت‌­ها مشغول تدوین استراتژی ده ساله‌­ی گروه هستیم و این مشارکت دادن نیروهای میانی در تدوین استراتژی به این دلیل است که اگر فردا من در شرکت نبودم، مدیرانی که برآمده از همین ساختار هستند و در این مجموعه ماندگار خواهند بود، استراتژی را به خوبی بشناسند و آن را از آن خود بدانند تا در روند اجرای آن خلل به وجود نیاید.